Net op tijd en oververhit van het fietsen – want natuurlijk rijd je niet met de auto naar deze workshop 😉- loop ik het Kruispunt binnen waar zo’n 40 (!) mensen zitten te wachten op de prikkelende preek van Alfred Slomp. Duurzaam inspirator, aldus zijn visitekaartje.
Zelf heb ik mij last-minute opgegeven, want een paar weken geleden was ik druk, moe, had ik geen energie, maar wel een zere rug. De last van het nog bewuster keuzes maken in de supermarkt kon ik niet verdragen, dacht ik.
Maar Gerjan, soms moet je niet denken, maar DOEN!
En zo zie ik temidden van een bont gezelschap (van tiener tot ‘ja, ik heb de hongerwinter nog meegemaakt’ en van Koepelkerker tot Kruiskerker) de eerste stukjes kipfilet of daarop lijkende vega-varianten op de beamer verschijnen. Iedereen mag met de billen bloot en aangeven wat hij of zij koopt en dus zet ik me schrap.
Maar in tegenstelling tot dat wat ik een beetje had verwacht ontstaat een gesprek en geen verhitte discussie…
Het lukt Alfred om – en dat was ook zijn doel – je stil te laten staan en je af te laten vragen: waarom koop je wat je koopt, wat is je afweging, hoe kies je? Zit je er warmpjes bij of moet je de eindjes aan elkaar knopen, kies je voor duurzaamheid, gezondheid, gemak, onwetendheid, diervriendelijkheid?
En zo start en verloopt deze avond ZONDER belerend vingertje!
Op de beamer verschijnen plaatjes, grafieken en statistieken waarvan je oren gaan klapperen. Voedselverspilling, verschil tussen arme en rijke mensen, de hoge CO2-uitstoot van vlees en kaas (ja, écht) ten opzichte van noten, eieren, vleesvervangers en peulvruchten.
Getoond wordt het gewicht van de Eiffeltoren ten opzichte van wat we in Nederland per jaar aan voedsel weggooien. Google het maar eens of nog leuker: plant een boom en zoek via www.ecosia.org!
Alfred vertelt: Een moeder ergens in Afrika die water kookt, er een steentje in gooit en zegt tegen haar kinderen dat ze aan het koken is en dan wacht tot haar kinderen in slaap vallen. In de hoop dat ze de volgende dag niet merken dat ze niet gegeten hebben…. SLIK!
Na confronterend vervolgens toch ook prikkelend als het gaat om ethische vraagstukken binnen de kerken en de hoeveelheid bijbelteksten die daarover zouden gaan: OEF, wat kan ik doen?
Ook én toch leert deze avond mij dat de belangen als het gaat om de bestrijding van kinderarbeid en armoede, het verminderen van CO2-uitstoot en biologisch verantwoord eten haaks op elkaar kunnen staan, maar dat dat je niet hoeft te weerhouden om te starten met ‘Wat je wél kunt doen!’ (boek van auteur Alfred Slomp).
Met een vol hoofd, maar vol energie en een last minder fiets ik naar huis. Yes, ik kan wat DOEN. Morgen start ik met wat meer biologische producten te kopen bij de Lidl!
En in mijn hoofd resoneert dat het verschil tussen wat we doen en wat we kunnen doen voldoende zou zijn om het grootste deel van de problemen van de wereld op te lossen (Mahatma Ghandi).
