Klimaat-rouw

Klimaatrouw, had jij er al eens van gehoord? Afgelopen week hoorde ik de term voor het eerst, van iemand van die even broodnodige als interessante club 'Extinction Rebellion'. Hoewel er weinig uitgelegd werd, begreep ik direct wat er werd bedoeld, en kreeg een al langer sluimerend gevoel de woorden van herkenning die ik zo goed kon gebruiken. Klimaatrouw: het pijnlijke proces van verdriet en afscheid van de prachtige wereld die ik al die jaren heb mogen kennen, en het verdwijnen van de hoop op een leefbare wereld voor onze kinderen.

Ik geef het meteen toe, dit is niet het meest hoopvolle en inspirerende bericht wat ik ooit heb geschreven, maar in alle eerlijkheid is dit ook gewoon wat ik voel en past het misschien ook wel het beste bij de realiteit. Want terwijl de alarmbellen harder rinkelen dan ooit, leven wij door alsof het uiteindelijk toch wel goed zal komen. Vorige week kwamen lekten details uit het nieuwe klimaatrapport van de IPCC (Intergovernmental Panel on Climate Change) uit. De kern van hun boodschap? 'Het leven op aarde zoals we dat kennen loopt tegen zijn termijn.' De aarde zal het wel overleven, ecosystemen en soorten kunnen zich aanpassen, alleen... de mens kan dat niet. De huidige maatregelen schieten tekort om grootschalige klimaatverandering in de nabije toekomst te voorkomen, sterker nog, we naderen een aantal zogeheten tipping points waarbij temperaturen dusdanig stijgen dat er een domino-effect ontstaat van niet te stoppen gevolgen. Denk aan het smelten van de permafrost in het Noordelijk halfrond, met als gevolg dat de methaan uit de bevroren ondergrond vrij komt en de klimaatverandering nog verder zal versnellen. Of het Amazone-oerwoud wat op het punt staat om in een droge savanne te veranderen, waardoor die gigantische CO2-capaciteit verloren zal gaan.

Kortom, er is geen tijd te verliezen, misschien zijn we zelfs al te laat. En toch..., toch leven we onbevreesd en zonder angst verder, als onbezorgde, feestvierende gasten op de Titanic. En het is precies dit laatste wat mij religieuzer maakt dan ik mij in jaren heb gevoeld, ja, klimaatverandering maakt van mij gek genoeg een geloviger mens. Nog altijd wil ik blijven strijden voor een duurzame wereld, maar een maalbare toekomst ligt (bijna) niet meer in onze handen. Klimaatverandering laat zien hoe kwetsbaar en nietig wij mensen zijn, we kunnen het niet alleen (meer) af.

'Genade', het eeuwenoude woord wat ik steeds beter leer begrijpen.

(bron: https://www.vpro.nl/programmas/tegenlicht/lees/artikelen/2021/ipcc-leven-op-aarde-zoals-we-het-kennen-zal-binnen-enkele-decennia-onomkeerbaar-veranderd-zijn.html)